มีบางสิ่งที่มีความเป็นอังกฤษอย่างแท้จริง คือ แปลงผักการจัดสรร จำนวนคนที่รอพื้นที่ทำแปลงผักของตัวเองได้เพิ่มขึ้นเกือบสองเท่าในช่วง 12 ปีที่ผ่าน ตัวเลขล่าสุดที่ได้รับจากศิลปินอิสระและได้รับการสนับสนุนจากกรีนพีซผ่านการร้องขอเสรีภาพในการให้ข้อมูล แสดงให้เห็นว่าขณะนี้มีใบสมัครอย่างน้อย 157,820 ใบที่อยู่ในรายการรอการจัดสรรแปลงผักของหน่วยงานท้องถิ่นในอังกฤษ เพิ่มขึ้น 81% จาก 12 ปีที่แล้ว ซึ่งนักวิจัยพบว่าตัวเลขดังกล่าว 86,787 ใบ
นักรณรงค์กล่าวว่าการเพิ่มขึ้นนี้เกิดจากความต้องการที่สูงและความล่าช้าในการคืนที่ดินที่ไม่ได้ใช้อย่างเหมาะสม
เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการเปิดตัวผลงานศิลปะชิ้นใหม่ นักวิจัยพบว่าทั่วสหราชอาณาจักร มีใบสมัคร 174,183 ใบที่อยู่ในรายชื่อรอการจัดสรรของหน่วยงานท้องถิ่น ระยะเวลารอคอยโดยเฉลี่ยสำหรับการจัดสรรคือ 3 ปี ในขณะที่ชาวเมืองอิสลิงตัน ทางตอนเหนือของลอนดอน ต้องเผชิญกับการรอคอยนานถึง 15 ปี
หน่วยงานท้องถิ่นที่มีรายชื่อรอคิวยาวนานที่สุดคือบริสตอล โดยมีผู้สมัครที่โดดเด่น 7,630 ราย ตามมาด้วยซันเดอร์แลนด์, พอร์ทสมัธ, เซาแธมป์ตัน, เอดินบะระ และแมนเชสเตอร์
กรีนพีซกล่าวว่าจำนวนผู้สมัครแสดงให้เห็นถึงความปรารถนาในหมู่ประชาชนที่จะค้นหาวิธีการใหม่ๆ ในการจัดการกับวิกฤตค่าครองชีพ สภาพภูมิอากาศ ธรรมชาติ และสุขภาพที่ทวีความรุนแรงขึ้น
ประเพณีการจัดสรรที่ดินในอังกฤษมีต้นกำเนิดย้อนกลับไปถึงสมัยแองโกล-แซกซันที่พื้นที่ส่วนใหญ่มักถูกจัดขึ้นเพื่อผลิตอาหาร เลี้ยงปศุสัตว์ และเก็บฟืน เป็นเวลากว่า 40 ปี ก่อนที่พวกขุนนางจะเข้ามาล้อมรั้ว ซึ่งขุนนางล้อมรั้วออกจากที่ดินสาธารณะเพื่อใช้เอง
ระบบการจัดสรรที่ทันสมัย ซึ่งตั้งชื่อตามที่ดินเล็กๆ ที่ติดกับกระท่อมของเกษตรกรผู้เช่า เกิดขึ้นในศตวรรษที่ 19 และในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 พระราชบัญญัติการจัดสรรได้กำหนดความรับผิดชอบทางกฎหมายให้กับหน่วยงานท้องถิ่นในการตอบสนองความต้องการของผู้อยู่อาศัยในการจัดสรร
โฆษกของ National Allotment Society (NAS) กล่าวว่าความต้องการการจัดสรรที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องนั้นเกิดจากค่าครองชีพในภาวะวิกฤต ความสนใจที่เพิ่มขึ้นในการ “ปลูกเอง” ในช่วงโควิด และความตระหนักรู้ที่ดีขึ้นเกี่ยวกับการเติบโตอย่างยั่งยืนและการรับประทานอาหารเพื่อสุขภาพ
แคมเปญ NAS เพื่อสนับสนุนให้ผู้สร้างบ้านรวมการจัดสรรในโครงการใหม่ๆ และยังทำงานร่วมกับหน่วยงานท้องถิ่นเพื่อให้แน่ใจว่าไซต์ที่มีอยู่ได้รับการจัดการอย่างเหมาะสม “ที่ดินที่ใช้งานได้มักว่างเปล่าเป็นระยะเวลาหนึ่ง” NAS กล่าว “ตำแหน่งงานว่างเนื่องจากปัญหาเรื่องการถูกไล่ออก พื้นที่รกร้าง หรือการขาดการเข้าถึง เป็นเรื่องที่น่าหงุดหงิดสำหรับผู้ที่รอคอยมานานหลายปีกว่าจะได้ที่ดินแปลงนี้”
Daniela Montalto นักรณรงค์ด้านป่าไม้ของกรีนพีซ สหราชอาณาจักร กล่าวว่า “รายการรอการจัดสรรแสดงให้เห็นถึงความต้องการอย่างมากจากผู้คนที่จะเป็นส่วนหนึ่งของการแก้ปัญหาระบบอาหารที่พังทลายของเราแต่ไม่สามารถเข้าถึงที่ดินได้ ประโยชน์มากมายของอาหารชุมชนที่เติบโตต่อผู้คน ธรรมชาติ และ สภาพภูมิอากาศกำลังถูกจำกัด
“รัฐบาลต้องสนับสนุนให้สภาดำเนินการและมีบทบาทอย่างจริงจังในการสร้างการเปลี่ยนแปลงระบบอาหารอย่างเป็นระบบและยั่งยืน ขั้นตอนสำคัญ ได้แก่ การสนับสนุนที่เหมาะสมสำหรับเกษตรกรในการเปลี่ยนไปสู่การทำเกษตรที่เป็นมิตรต่อสภาพภูมิอากาศ ผู้คน และธรรมชาติ ตลอดจนมาตรการเพื่อลดผลกระทบต่อสภาพภูมิอากาศในต่างประเทศ รวมถึงการห้ามนำเข้าถั่วเหลืองและสินค้าเกษตรอื่นๆ ที่กระตุ้นให้เกิดการตัดไม้ทำลายป่าในสถานที่ต่าง ๆ เช่นบราซิล”
กรีนพีซร่วมมือกับศิลปิน JC Niala, Julia Utreras และ Sam Skinner โดยใช้ข้อมูลนี้เพื่อแจ้งถึงงานศิลปะมีชีวิตความยาว 30 เมตรที่ฝังไว้ด้วยกลุ่มเมล็ดพืชและขี้เถ้าจากพื้นที่ป่าฝนอเมซอนที่ถูกเผา งานศิลปะดังกล่าวซึ่งจัดแสดงที่กรมปรับระดับ ที่อยู่อาศัย และชุมชน เมื่อเช้าวันพุธ มีข้อความว่า “พวกเรา 174,183 คนเรียกร้องการจัดสรรพื้นที่”
Niala ศิลปินหลักที่อยู่เบื้องหลังโครงการนี้กล่าวว่า “ด้วยการเร่งตัวของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ และการคงอยู่ของความไม่เท่าเทียมกันทางโครงสร้างในสหราชอาณาจักรและทั่วโลก อาหารจึงกลายเป็นทั้งสัญลักษณ์และเป็นศูนย์รวมของปัญหารอบตัวเรา
“การจัดสรรพื้นที่อาหารค่อนข้างจะช่วยชีวิตบางคนได้อย่างแท้จริง พวกเขานำอาหารท้องถิ่นที่ดีกลับมาสู่ผู้คน และกำจัดรสชาติที่ไม่ดีของระบบอาหารอุตสาหกรรมทั่วโลก พวกเขาปรับปรุงสุขภาพจิตและความเป็นอยู่ที่ดีของผู้คนโดยการสร้างความรู้สึกมีเป้าหมายและเพิ่มโอกาสในการเชื่อมต่อกับผู้อื่นตลอดจนใช้เวลาอยู่กับธรรมชาติ”
Reference
