ผึ้งและแตนพันธุ์ท้องถิ่นที่อาศัยอยู่ในเมืองเติบโตในพื้นที่สีเขียวขนาดใหญ่ ทุ่งหญ้าที่บานสะพรั่ง

การแปลงพื้นที่ว่างเปล่าในเมืองให้กลายเป็นพื้นที่สีเขียวสามารถลดการทำลายพื้นที่และปรับปรุงพื้นที่ใกล้เคียงได้ และการวิจัยใหม่แสดงให้เห็นว่าความพยายามในการถมดินหลังอุตสาหกรรมบางประเภทนั้นได้มอบผพลอยได้เพิ่มเติมให้กับผึ้งที่ได้รับประโยชน์

นักวิจัยของ Ohio State University ได้ศึกษาวิธีการส่งเสริมความหลากหลายทางชีวภาพในพื้นที่รกร้างในเมืองพบว่าแปลงทดลองล้อมรอบด้วยพื้นที่สีเขียว 15 เอเคอร์และทุ่งหญ้าที่ออกดอกซึ่งเชื่อมต่อกันซึ่งมีพืชพื้นเมืองสร้างเงื่อนไขที่เอื้อต่อการอนุรักษ์ผึ้งพื้นเมืองและตัวต่อที่กินสัตว์อื่นมากที่สุด

แมลงเหล่านี้มีความสำคัญต่อการผสมเกสรและการควบคุมแมลงศัตรูพืชซึ่งเป็นนิเวศบริการที่เป็นประโยชน์ต่อทั้งพื้นที่เกษตรในชนบทและพื้นที่ผลิตอาหารในเมืองที่กำลังเติบโต การประเมินได้ทำที่เมืองคลีฟแลนด์ รัฐโอไฮโอ ซึ่งเป็นสถานที่ทำการวิจัย เป็นที่ตั้งของฟาร์มและสวนชุมชนกว่า 200 แห่ง

คุณ Katie Turo ผู้เขียนคนแรกของการศึกษาและเพิ่งจบปริญญาเอกจาก Ohio State University ได้กล่าวว่า “พื้นที่เกษตรทั้งในเมืองและในชนบทต้องการแมลงผสมเกสรเพื่อทำให้ผลผลิตพืชมีประสิทธิภาพมากขึ้น เนื่องจากการมาเยือนของผึ้งสามารถเพิ่มคุณภาพและปริมาณพืชได้”

การปรับสภาพนิเวศวิทยาในเมืองของผึ้งให้เหมาะสมสามารถช่วยชดเชยภัยคุกคามต่อความหลากหลายและความอยู่รอดของผึ้ง ซึ่งประชากรผึ้งถูกท้าทายจากปัจจัยกดดันต่างๆ เช่น การสูญเสียที่อยู่อาศัย การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ยาฆ่าแมลง และสายพันธุ์ที่รุกราน ซึ่ง “เป็นปัญหาใหญ่ที่จะไม่หายไปในเร็วๆ นี้” Turo ซึ่งปัจจุบันเป็นนักวิจัยดุษฎีบัณฑิตที่ Rutgers University

คุณ Mary Gardiner ศาสตราจารย์ด้านกีฏวิทยาจากรัฐโอไฮโอและผู้เขียนอาวุโสกล่าวว่า นักวิจัยพยายามประเมินกลยุทธ์ “การทำให้เป็นสีเขียว” ในเมืองซึ่งสามารถสนับสนุนนิเวศบริการที่หลากหลายจากพืชและแมลง และผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าในขณะที่การตัดหญ้าหรือทำสนามหญ้าเพื่อสร้างพื้นที่สีเขียวในเมืองไม่บ่อยนักสามารถสนับสนุนแมลงได้ แต่พื้นที่สีเขียวที่มีการจัดการน้อยที่สุดประเภทอื่น ๆ อาจให้ประโยชน์มากขึ้นกับแมลงผสมเกสรพื้นเมืองที่สำคัญ

คุณ Mary ได้กล่าวว่า “แม้แต่ในใจกลางเมือง ผึ้งก็ยังใช้ที่อยู่อาศัยเล็กๆ เหล่านี้” และ “นี่เป็นหนึ่งในครั้งแรกที่ผลงานตีพิมพ์ในวารสาร “Conservation Biology” ได้แสดงให้เห็นว่าผึ้งพื้นเมืองตอบสนองด้วยผลประโยชน์ด้านการสืบพันธุ์จากการปลูกพืชท้องถิ่นในเมือง” อีกทั้งเธอยังเขียนหนังสือ “Good Garden Bugs: Everything You Need to Know About Beneficial Predatory Insects” ซึ่งพูดแมลงนักล่าที่ให้คุณประโยชน์แก่สวนเราได้อย่างไร

ซึ่งในความเป็นจริงทั้งผึ่งและแตนก็เป็นศัตรูธรรมชาติที่ให้นิเวศบริการที่สำคัญมากแก่นักปลูกโดยการควบคุมแมลงศัตรูพืช ซึ่งมีทั้ง แมลงที่กินแมลงศัตรูพืช มีทั้งผู้ล่าซึ่งก็คือผู้หาอาหารหาเหยื่อกินเอง และยังมีปรสิตซึ่งเป็นศัตรูธรรมชาติประเภทหนึ่งที่ตัวเมียจะไปหาที่อาศัยสำหรับลูกหลาน และวางไข่บนหรือในแมลงศัตรูพืชซึ่งจะพัฒนาเป็นตัวอ่อนและฆ่าแมลงศัตรูพืชนั้นในเวลาถัดมา

การศึกษาว่าคุณภาพ ขนาด และรูปร่างของพื้นที่สีเขียวส่งผลต่อรังผึ้งและตัวต่อที่กินสัตว์อื่นๆ ได้อย่างไร เป็นส่วนหนึ่งของโครงการศึกษาระยะยาวขนาดใหญ่ ซึ่งทีมงานได้ออกแบบรูปแบบการจัดการพื้นที่ว่างที่แตกต่างกันในแปดย่านทั่วคลีฟแลนด์ในบรรดา 40 แปลงดังกล่าว มีการทดสอบการออกแบบพื้นที่สีเขียว 5 แบบเพื่อหาผลกระทบต่อการสืบพันธุ์ของผึ้งและตัวต่อ โดยมีพืชวัชพืชที่มีอยู่แล้วในจำนวนมากที่ตัดหญ้าทุกเดือนเพื่อทำหน้าที่ควบคุม การทดลองยังรวมถึงสนามหญ้าที่ไม่มีการตัดแต่งหญ้าที่หนาแน่น สนามหญ้าที่มีดอกหญ้าผสม ทุ่งหญ้าสูงของหญ้าพื้นเมือง และทุ่งหญ้าดอกหญ้าและพืชพื้นเมือง

นักวิจัยได้รวบรวมรังดักผึ้งและตัวต่อซึ่งประกอบด้วยหลอดกระดาษหลายชุดในแต่ละพื้นที่ศึกษา ตลอดการศึกษาสามปี Turo ได้ทำการเอ็กซ์เรย์หลอดแต่ละหลอดเพื่อนับจำนวนตัวอ่อนภายใน และยืนยันการนับเหล่านั้นด้วยการสังเกตการเกิดขึ้นของผึ้งและตัวต่อที่โตเต็มวัยในฤดูใบไม้ผลิ จาก 17 สายพันธุ์ที่ระบุได้ว่า 64% เป็นผึ้ง และการวิเคราะห์พบว่ามีตัวอ่อนพื้นเมืองจำนวนมากที่เกี่ยวข้องกับแปลงอนุรักษ์ที่ล้อมรอบด้วยพื้นที่สีเขียวในเมืองที่ใหญ่ขึ้น – อย่างน้อย 15 เอเคอร์ที่เชื่อมต่อกันนั้นเหมาะสมที่สุด – และพบตัวอ่อนของผึ้งพื้นเมืองมากขึ้นในทุ่งหญ้าที่มีดอกบาน

นอกจากนี้ ทุ่งหญ้าที่มีดอกไม้พื้นเมืองที่บานสะพรั่งยังดึงดูดองค์ประกอบที่เป็นเอกลักษณ์ของผึ้งและตัวต่อเมื่อเปรียบเทียบกับพื้นที่ควบคุมที่มีพืชวัชพืชและหญ้าสนามหญ้าที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ ซึ่งเป็นความลับที่ว่าพื้นที่สีเขียวในเขตเมืองที่เต็มไปด้วยไม้ดอกพื้นเมืองสามารถให้ที่อยู่อาศัยที่สำคัญของผึ้งและตัวต่อ

การค้นพบนี้สามารถพิสูจน์ได้ว่ามีประโยชน์ต่อเมือง “ดั้งเดิม” ประมาณ 350 เมืองของโลก ซึ่งเคยเป็นศูนย์กลางอุตสาหกรรมซึ่งภูมิทัศน์ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างมากอันเป็นผลมาจากการสูญเสียอุตสาหกรรมการผลิตและการลดจำนวนประชากร

วิธีแก้ปัญหาทั่วไปสำหรับการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ที่เกี่ยวข้องกับการรื้อถอนอาคารและบ้านเรือนที่ถูกทิ้งร้าง และครอบคลุมพื้นที่ที่เหลือด้วยหญ้าสนามหญ้าซึ่งต้องการการบำรุงรักษาเพียงเล็กน้อย ตัวอย่างเช่น คลีฟแลนด์สูญเสียประชากรผึ่งไปแล้วกว่า 50% นับตั้งแต่ทศวรรษ 1950 นำไปสู่การรื้อถอนโครงสร้างพื้นฐานที่ไม่จำเป็นและการสร้างที่ดินเปล่าเกือบ 4,000 เอเคอร์ใน 27,000 แปลง

เมื่อมีการเสนอความคิดริเริ่มเพื่อให้สิ่งแวดล้อมในเขตเทศบาลดีขึ้น ได้มีการคำนึงถึงชุมชนและสิ่งแวดล้อมที่หลากหลายเข้าไปกับแผนพัฒนาพื้นที่ด้วย แม้จะมีความซับซ้อน แต่ Gardiner และ Turo กล่าวว่าผลการวิจัยของพวกเขาชี้ให้เห็นว่าการอนุรักษ์อย่างรอบคอบช่วยให้ธรรมชาติมีโอกาสเบ่งบานในสภาพแวดล้อมที่ไม่คาดคิด “งานนี้แสดงให้เห็นว่าสัดส่วนของผึ้งและตัวต่อในชุมชนจะตอบสนองต่อพื้นที่สีเขียวที่ใหญ่ขึ้นซึ่งถูกสร้างขึ้นใหม่ในแนวนอน แม้ว่าพื้นที่เหล่านี้จะไม่ใช่ที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติที่อยู่ที่นั่นก่อนการพัฒนา และฉันคิดว่านั่นน่าตื่นเต้นจริงๆ

References

aroonwa