นับตั้งแต่มาตราการปิดเมืองได้ถูกบังคับใช้ ความสนใจของประชาชนในการปลูกผักและผลไม้ที่บ้านได้เพิ่มสูงขึ้น แพ็คเก็ตเมล็ดพันธุ์กำลังถูกหยิบออกจากชั้นวางและการจัดสรรพื้นที่แปลงผักก็มีการขยายตัว โดยเทศบาลหนึ่งได้รับใบสมัครเพิ่มขึ้น 300% ความกังวลในการขาดแคลนอาหารจะกระตุ้นบางคน แต่คนอื่น ๆ ที่มีเวลาอยู่บ้านมากขึ้นจะถูกโน้มน้าวที่จะใช้เวลาคลายความเครียดจากการทำกิจกรรมในครอบครัวที่ดีต่อสุขภาพ
ปล. ที่ยุโรป ทางเทศบาลจะมีโครงการจัดสรรพื้นที่สาธารณะ ไม่ว่าจะเป็นทางเท้า ริมถนน กำแพง หรือพื้นที่ว่างๆ ให้ประชาชนที่สนใจทำเกษตรเข้ามาปลูกผัก โดยสวนผักแบบนี้เรียกว่า allotment garden (สวนผักบนพื้นที่จัดสรร) ซึ่งนักปลูกที่นั้นต้องเข้ามาต้องต่อคิวสมัครกันเลยที่เดียว
เมล็ดพันธุ์แห่งความกระตือรือร้นในการทานอาหารที่ปลูกเองในบ้านอาจได้ถูกหว่านลงไป แต่การรักษาสิ่งนี้ไว้เป็นเรื่องที่สิ่งสำคัญ การทำเกษตรในเมืองมีหลายสิ่งที่จะถูกขับเคลื่อนหลังจากการระบาดของโรค ซึ่งสามารถช่วยชุมชนเพิ่มความยืดหยุ่นของอุปกรณ์ผลไม้และผักสดปรับปรุงสุขภาพของผู้อยู่อาศัยและช่วยให้พวกเขามีวิถีชีวิตที่ยั่งยืนมากขึ้น นี่คือเหตุผลสี่ประการที่การผลิตอาหารควรกลายเป็นแกนหลักในสวน เมืองเล็กและเมืองใหญ่ของเราหลังจาก COVID-19
ข้อที่ 1 การปลูกเมืองที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม
ประชากรกว่าครึ่งหนึ่งทั่วโลกอาศัยอยู่ในเขตเมืองและคาดว่าจะเพิ่มขึ้นเป็น 68% ภายในปี 2593 สำหรับสหราชอาณาจักรมีตัวเลขที่สูงกว่านั้น ซึ่งคาดว่า 9 ใน 10 คนจะอาศัยอยู่ในเมือง ณ เวลานี้
การผลิตอาหารให้กลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของคนเมืองสามารถทำให้เกิดความเขียวขจีและสัตว์ต่างๆ เข้ามาใกล้บ้านมากขึ้น การปิดเมืองจาก COVID-19 ช่วยกระตุ้นให้เกิดความสนใจในการปลูกที่บ้านอีกครั้ง แต่ 1 ใน 8 ของครัวเรือนในสหราชอาณาจักรไม่สามารถเข้าถึงพื้นที่ปลูกผักได้ โชคดีที่โอกาสในการทำฟาร์มในเมืองได้ขยายไปไกลกว่านี้ ไม่ว่าจะเป็นตามหลังคา ผนัง หรือแม้แต่พื้นที่ใต้ดินเช่นอุโมงค์ที่ถูกทิ้งร้างหรือที่หลบภัยทางอากาศก็เป็นตัวเลือกมากมายสำหรับการขยายพื้นที่ผลิตอาหารในเมือง ในขณะที่การพัฒนาสภาพแวดล้อมในเมืองอย่างสร้างสรรค์
หลังคา ฝาผนังและพื้นที่ราบที่กินได้ยังช่วยลดความเสี่ยงจากน้ำท่วม ให้ความเย็นตามธรรมชาติสำหรับอาคารและถนน และช่วยลดมลพิษทางอากาศได้
ข้อที่ 2 ระบบอาหารที่ยืดหยุ่น
การกระจายความหลากหลายของสถานที่และวิธีการผลิตอาหารจะช่วยกระจายความเสี่ยงของการขาดแคลนอาหาร
การพึ่งพาการนำเข้าของสหราชอาณาจักรได้เพิ่มขึ้นในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมา ปัจจุบัน มีการนำเข้าผลไม้ 84% และผัก 46% ที่บริโภคในสหราชอาณาจักร การเกิด Brexit และ COVID-19 อาจส่งผลต่ออุปทานที่คงที่ในขณะที่ปัญหาที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ เช่นการขาดแคลนน้ำ ความเสี่ยงที่จะขัดขวางการนำเข้าอาหารจากต่างประเทศ
การปลูกผักและผลไม้ในเมืองจะช่วยต้านทานแรงกระแทกเหล่านี้ได้ การขาดแคลนแรงงานเก็บเกี่ยวผลผลิตที่พบเห็นในระหว่างการระบาดอาจไม่ได้รู้สึกอย่างดีแต่อย่างใดหากฟาร์มในเมืองกำลังผลิตอาหารในที่ที่คนอาศัยอยู่
การปลูกผักแนวตั้งและใต้ดินมีความยืดหยุ่นต่อสภาพอากาศหรือศัตรูพืชที่รุนแรง การปลูกในร่มอาจควบคุมได้ง่ายกว่าการปลูกผักกลางแจ้งอีกทั้งอุณหภูมิและความชื้นจะมีเสถียรภาพมากกว่า แต่ก็ต้องแลกมาด้วยค่าใช้จ่ายในการเริ่มต้นและค่าพลังงานที่สูงสำหรับการทำฟาร์มประเภทนี้ นั้นหมายความว่าปัจจุบันฟาร์มในร่มสามารถผลิตพืชผลมูลค่าสูงอาจมีจำนวนไม่มากนัก เช่น ผักใบเขียวและสมุนไพร แต่เมื่อเทคโนโลยีเติบโตขึ้นความหลากหลายของผลผลิตที่ปลูกในบ้านก็จะขยายตัวมากขึ้น
ข้อที่ 3 ชีวิตที่มีสุขภาพดีขึ้น
การออกสัมผัสธรรมชาติและการทำสวนผักสามารถทำให้สุขภาพจิตและสมรรถภาพทางกายดีขึ้นได้ มีงานวิจัยที่ชี้ให้เห็นว่าการมีส่วนร่วมในการผลิตอาหารในเมืองหรือเพียงแค่สัมผัสกับมันในชีวิตประจำวัน ก็ช่วยให้เราไปสู่การรับประทานอาหารที่ดีต่อสุขภาพได้เช่นกัน
ผู้ปลูกผักในเมืองอาจได้รับแรงผลักดันให้เลือกอาหารที่ดีต่อสุขภาพด้วยเหตุผลหลายประการ พวกเขาสามารถเข้าถึงผักและผลไม้สดได้มากขึ้น และการออกไปข้างนอกและสัมผัสธรรมชาติสามารถช่วยคลายเครียด ทำให้ผู้คนมีโอกาสเลือกอาหารที่ไม่ดีต่อสุขภาพได้น้อยลงเช่นกัน การเติบโตของอาหารในเมืองยังสามารถช่วยเปลี่ยนทัศนคติที่มีต่ออาหารเพื่อให้ผู้คนให้คุณค่ามากขึ้นในผลิตผลที่ยั่งยืนมีสุขภาพดีและมีแหล่งที่มาอย่างมีจริยธรรม
ข้อที่ 4 ระบบนิเวศที่ดีต่อสุขภาพ
ในขณะที่การขยายตัวเป็นเมืองซึ่งถือได้ว่าเป็นภัยคุกคามที่ใหญ่ที่สุดอย่างหนึ่งต่อความหลากหลายทางชีวภาพ แต่การปลูกอาหารในเมืองและในเมืองได้แสดงให้เห็นว่าได้ช่วยเพิ่มความอุดมสมบูรณ์และความหลากหลายของสัตว์ป่าตลอดจนปกป้องถิ่นที่อยู่ของสัตว์เหล่านั้นได้มากขึ้น
การศึกษาล่าสุดพบว่าสวนชุมชนและสวนผักในพื้นที่จัดสรรซึ่งทำหน้าที่เป็นจุดรวมของแมลงผสมเกสรเนื่องจากมักจะมีพืชผลและพืชพื้นเมืองหลากหลายชนิด
หากเกษตรในเมืองได้รับการออกแบบและนำไปใช้อย่างเหมาะสม การจัดสรรพื้นที่ปลูกผักและสวนชุมชนจะเป็นประโยชน์ต่อความหลากหลายทางชีวภาพอย่างแท้จริง ไม่เพียง แต่ควรเปลี่ยนพื้นที่ที่แห้งแล้งให้เป็นพื้นที่สีเขียวและมีประสิทธิผลเท่านั้นสิ่งสำคัญคือต้องมีการเชื่อมต่อระหว่างสิ่งแวดล้อมเหล่านี้เพื่อช่วยให้สัตว์ป่าเคลื่อนที่ไปมาระหว่างกันมากขึ้น
คลองและเส้นทางจักรยานสามารถทำหน้าที่เป็นทางเดินของสัตว์ป่าเหล่านี้ได้ ในขณะที่เราเริ่มกระจายพื้นที่ผลิตอาหาร โดยเฉพาะพื้นที่บนหลังคาและใต้ดินของเรา ความท้าทายที่น่าตื่นเต้นคือการค้นหาวิธีการใหม่ ๆ ในการเชื่อมต่อกับสัตว์ป่า มีการทำสะพานสีเขียวเพื่อช่วยให้สัตว์ป่าข้ามถนนที่พลุกพล่าน ซึ่งบางทีสวนบนดาดฟ้าก็สามารถทำสะพานเชื่อมโยงระหว่างอาคารได้เช่นเดียวกัน
ทิ้งท้ายก่อนจบ
เหตุผลเหล่านี้ช่วยส่งเสริมให้เราขยายการผลิตอาหารในเมืองต่างๆ การเข้ามาของ COVID-19 ทำให้เราต้องประเมินอีกครั้งว่าพื้นที่สีเขียวในเมืองมีความสำคัญต่อเรามากเพียงใดและสิ่งที่เราต้องการจากถนน สวนสาธารณะและทางเท้า เมื่อพิจารณาจากยอดขายในสวน รายชื่อที่ได้รับการจัดสรรพื้นที่และโซเชียลมีเดีย หลายคนตัดสินใจว่าต้องการผลไม้และผักมากขึ้นในพื้นที่เหล่านั้น นักวางผังเมืองและนักพัฒนามีโอกาสที่จะพิจารณาว่าการนำเกษตรกรรมมาประยุกต์ใช้และออกแบบภูมิทัศน์ในเมืองสามารถนำเสนออะไรได้บ้างเพื่อให้เหมาะสมต่อการพัฒนาเมืองในอนาคต
Reference
https://theconversation.com/urban-farming-four-reasons-it-should-flourish-post-pandemic-144133
