Edible Campus ที่มหาวิทยาลัยMcGill School of Architecture นับเป็นตัวอย่างที่น่าสนใจมากของการทำงานร่วมกัน ทั้งในกลุ่มคนทำงานพัฒนา ที่มุ่งทำงานพัฒนาศักยภาพของเยาวชน กลุ่มนักพัฒนาที่ทำงานด้านความมั่นคงทางอาหารของชุมชน และ ที่สำคัญคือกลุ่มนักศึกษา นักวิชาการด้านการออกแบบในมหาวิทยาลัย McGill ที่เขาเรียกตัวเองว่ากลุ่ม Minimum Cost Housing Group
พวกเขาล้วนให้ความสำคัญกับเรื่องของเกษตรในเมือง โดยใช้เรื่องออกแบบมามีส่วนช่วยทำให้พื้นที่อาหารสามารถเกิดขึ้นได้จริงในพื้นที่อันจำกัดของเมือง และ Edible Campus แห่งนี้ก็เป็นเหมือนต้นแบบสำคัญ ที่ทำให้คนในเมืองได้เข้ามาเรียนรู้ และเห็นว่าเราสามารถใช้พื้นที่ว่างที่มีอยู่ ทำเป็นพื้นที่อาหารได้จริง และเป็นที่ที่เกิดประโยชน์ด้านอื่นๆอีกมากมาย ไม่ว่าจะเป็นที่ช่วยลดปัญหาเกาะความร้อน โดยเขาออกแบบให้พื้นที่สวนผักนี้อยู่บนพื้นคอนกรีต การรู้จักใช้ทรัพยากรที่มีอยู่อย่างคุ้มค่า โดยออกแบบให้ใช้วัสดุเหลือใช้ที่หาได้ในมหาวิทยาลัย และมีการทำที่หมักปุ๋ยไว้ เพื่อให้หมุนเวียนนำเศษอาหารมาทำปุ๋ยใช้ในแปลงได้อย่างยั่งยืน
นอกจากนี้ เขายังออกแบบระบบน้ำแบบให้แต่ละภาชนะปลูก มีระบบรดน้ำอัตโนมัติ ลดปัญหาการไม่มีเวลาของคนเมืองด้วย ยิ่งไปกว่านั้น จากพื้นที่ว่างเปล่า พื้นที่แห่งนี้ยังกลายเป็นพื้นที่ทางสังคม ที่ทำให้คนได้มาอาสาช่วยกันทำสวนผัก ได้มานั่งพบปะพูดคุยกัน มีกิจกรรมการเรียนรู้ให้เด็กๆต่างโรงเรียนได้เข้ามาเรียนรู้ แถมยังมีการจัดงานเลี้ยงช่วงเก็บเกี่ยวผลผลิตด้วย
กลุ่ม Minimum Cost Housing Group เขายังทำงานอีกหลายโครงการที่น่าสนใจ โดยเน้นเรื่องการวิจัยและออกแบบให้พื้นที่บ้านอันจำกัด อย่างสลัม หรือชุมชนของคนจน ให้สามารถมีพื้นที่ปลูกผัก ผลิตอาหารเลี้ยงตัวเอง และครอบครัวให้ได้ด้วย ใครสนใจลองเข้าไปดูข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ http://www.mcgill.ca/mchg/minimum-cost-housing-group นะคะ
จะเห็นได้ว่า เรื่องของเกษตรในเมืองนั้น ไม่ใช่เรื่องของผู้ที่สนใจเรื่องเกษตรเท่านั้น แต่ยังต้องการผู้เชี่ยวชาญด้านอื่นๆ อย่างเช่นด้านการออกแบบ มามีส่วนร่วมและช่วยกันพัฒนาออกแบบให้เกษตรในเมืองสอดคล้องกับบริบท และเงื่อนไขอันจำกัดของชุมชนเมืองในแต่ละพื้นที่ด้วยเช่นกัน นะคะ
ขอบคุณข้อมูลและรูปภาพจาก http://www.mcgill.ca/mchg/minimum-cost-housing-group
http://www.ryerson.ca/carrotcity/board_pages/community/edible_campus.html
