แปลง . ปลูก . ปัน สวนผักคนเมือง สนับสนุนการเข้าถึงอาหารด้วยการสร้างพื้นที่อาหาร

ทำไมการสนับสนุนสวนผักชุมชนจึงมีความจำเป็นมากกว่าที่เคยเป็นมาก่อน

การปลูกผักในบ้าน สร้างแหล่งอาหารในเมือง หรือการทำเกษตรในเมือง มีความสำคัญต่อเมืองเป็นอย่างมากทั้งในภาวะปกติหรือภาวะไม่ปกติอย่างที่เป็นอยู่ในช่วงเวลานี้ เพราะ“อาหาร” คือหนึ่งในปัจจัยสี่สำคัญ ที่เกี่ยวข้องกับคนทุกคน เราต้องกินอาหาร 3 มื้อต่อวัน เราจึงต้องมี “แหล่งอาหาร” ของเมืองและต้องมีพื้นที่เกษตรในเมือง (urban agriculture) ที่ประเทศไทยไม่ควรถูกมองข้ามอีกต่อไป เพื่อการปรับตัวของเมืองและคนเมืองต่อการเปลี่ยนแปลงต่างๆ ที่เกิดขึ้นในขณะนี้ และที่กำลังจะเกิดขึ้นในอนาคต และเพื่อประโยชน์อื่นๆ โดยไปโยงอยู่กับการเกิดขึ้นของกลุ่มเคลื่อนไหวทั่วทุกมุมโลกในเรื่องระบบอาหารใกล้บ้าน ระบบอาหารทางเลือก ความมั่นคงทางอาหารในระดับท้องถิ่น การลดการเดินทางของอาหาร ห่วงโซ่อาหารที่เป็นธรรม ความเกื้อกูลและรับผิดชอบต่อกันระหว่างผู้ผลิตกับผู้บริโภค และแนวคิดอื่นๆ อีกหลายอย่าง ซึ่งเกี่ยวโยงและเชื่อมร้อยกันทั้งสิ้น

“กลุ่มคนที่มีความเปราะบาง” เสี่ยงแต่ไม่มีทางเลือก ท่ามกลางการระบาดของโควิด-19 ประเทศไทยมีมาตรการควบคุมการแพร่ระบาดของเชื้อ สิ่งที่รัฐบาลและองค์การอนามัยโลกได้ให้วิธีการป้องกันและแก้ไขปัญหา คือ หยุดเชื้อ หยุดการแพร่ระบาด ซึ่งการกักตัวเองอยู่ที่บ้านนั้น อาจจะหมายถึงการหยุดงาน ไม่มีรายได้ และไม่มีอาหาร

แปลง . ปลูก . ปัน สวนผักคนเมือง

สนับสนุนการเข้าถึงอาหารด้วยการสร้างพื้นที่อาหาร ให้กับชุมชนที่มีความเปราะบางในเมือง จำนวน 30 ชุมชน

ชุมชนที่มีความเปราะบาง หรือองค์กรที่ทำงานดูแล ในกรุงเทพฯ และปริมณฑล จำนวน 20 ชุมชน
ชุมชนที่มีความเปราะบาง หรือองค์กรที่ทำงานดูแล ในจังหวัดเชียงใหม่ 10 ชุมชน

หลักเกณฑ์การสนับสนุน

ชุมชน หรือองค์กรที่ดูแลกลุ่มคนที่มีความเปราะบาง ชุมชนที่มีความเปราะบาง ในที่นี้หมายความถึง กลุ่มคนจนเมือง กลุ่มคนรายได้น้อย คนตกงานคนที่ได้รับผลกระทบเรื่องรายได้และการเข้าถึงอาหาร
การสร้างพื้นที่อาหารของชุมชนนี้ ต้องมีทีมที่มีความมุ่งมั่นจะสร้างพื้นที่อาหารเพื่อดูแลกันและกันในชุมชน อย่างน้อย 8 -10 คน
มีพื้นที่สำหรับการปลูกผัก และกิจกรรมด้านการเกษตร อย่างน้อย 100 ตร.ม. ซึ่งเป็นพื้นที่ขั้นต้นที่จะสามารถเพาะปลูกผัก ดูแลคนได้ประมาณ 40 – 60 คน และเป็นพื้นที่ชุมชนเมืองมีโอกาสที่จะร่วมสร้างพื้นที่อาหารของตนเอง
เน้นการลงมือทำ เรียนรู้ พึ่งตนเองด้านอาหาร เพื่อการบริโภค แบ่งปันและดูแลกันในชุมชน
เป็นการเพาะปลูกตามแนวทางเกษตรกรรมยั่งยืน ไม่ใช้ปุ๋ยเคมี และสารเคมีใดๆ ในการเพาะปลูก

การสนับสนุน

ปัจจัยการผลิต เช่น ดินหมักพร้อมปลูก ปุ๋ยหมัก ปุ๋ยคอก เมล็ดพันธุ์อินทรีย์ อุปกรณ์การทำสวน ที่จำเป็นสำหรับพื้นที่อาหาร 100 ตร.ม.
จัดหา และขนส่งปัจจัยการผลิตไปถึงพื้นที่ชุมชน
พี่เลี้ยงที่เคยให้คำแนะนำ เพื่อให้ทุกชุมชนสามารถสร้างพื้นที่อาหาร เพื่อดูแลกันและกัน ให้ผ่านพ้นจากวิกฤตนี้ไปได้
ชุดความรู้ เทคนิค การบริหารจัดการแปลง เพื่อให้เกิดการหมุนเวียนการเพาะปลูก ผลผลิตได้อย่างต่อเนื่อง
ทีมติดตาม ประสานงาน ที่จะเคยดูแล อำนวยความสะดวกในด้านการสร้างพื้นที่อาหาร (5 เดือน)